Bilim insanları, kent ömrünü tabiata tercih eden şahısların “psikopat” olma ihtimalinin daha yüksek olduğunu ortaya koydu.
Independent Türkçe’nin derlediği habere nazaran Derby Üniversitesi’nden isimli psikologlar, 539 Britanyalının iki farklı çalışmada toplanan bilgilerini tahlil etti. Bu çalışmalarda iştirakçiler kent, banliyö ve kırsal bölgelerin hangisinde yaşamayı tercih ettiğini açıklamıştı. Bireylerin kişilik özelliklerini ve tabiatla bağlantılarını saptamak için de anket yapılmıştı.
Journal of Environmental Psychology isimli hakemli bilim mecmuasında yayımlanan bulgular, sadizm yahut narsisizm üzere kişilik özelliklerinin kent ömrünü tercih etmeyle alakalı olduğunu gösterdi. Araştırma grubu, tabiatla kontağı olmadığını düşünen bireylerin “karanlık” kişilik özelliklerine sahip olma ihtimalinin daha yüksek olduğunu da buldu.
Araştırma takımı makalede “Psikopati, tabiata bağlılıkla aksi orantılıdır” diye yazdı.
“Doğayla ilişkimizdeki sorunlar süratli tempolu ömür sebebiyle gitgide artıyor” diyen araştırmanın müelliflerinden Dean Fido, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Ancak doğayı seven bireylerin daha sağlıklı olduğunu, diğerlerine karşı empatiyle yaklaştığını; gerilimden, anksiyeteden ve depresyondan daha az mustarip olduğunu biliyoruz. Bu bireylerin, psikopati üzere tabiatı gereği daha ‘karanlık’ algılanan kişilik özelliklerini pek barındırmadığını görüyoruz.”
Öte yandan Fido, psikopatlık eğilimlerinin her vakit “sapkın ve tehlikeli” olmadığını söyledi ve bu durumu şöyle açıkladı:
“Zira ziyadesiyle psikopati özellikleri gösteren pek çok insan, baskı altında sakin kalabilme ve duygusal olmayan kararlar verme kabiliyetleri sayesinde tıpta (örneğin cerrahlar) ve orduda misyon alıyor.”
Pekala kentte yaşayanlar tabiatla bağları olmadığı için mi daha psikopat oluyor yoksa tabiatın eksikliği mi bu şahıslarda psikopatlık özelliklerinin görülmesine yol açıyor? Araştırmacılar bu soruların karşılığını bilmiyor ve bu bahiste daha fazla çalışması yapılması gerektiğine işaret ediyor.