Yüreklerin ve ayakların alanda, kulakların İzmir’de olduğu bir 90 dakika vardı Türk Telekom Ali Sami Yen Stadyumu’nda. Neresinden bakarsınız bakın dramatikti; düşünsenize rakibiniz 1 gol attığında sizin 4 farklı kazanmanız gerekecekti.
Üstelik son dakika sakatlıkları Fatih Terim’in elini zayıflatmıştı, evvel Falcao akabinde Onyekuru; Mustafa da dizim ağrıyor deyince tek forvet Halil’le çıkıyorlardı, dünyaları atmaları gereken finale.
İşte bu türlü başları son maç. Tahminen gerilim hızlılarını kesmişti bekli de dönemin getirdiği yorgunluk vardı. Lakin bir şeyler eksikti sanki!
45 dakika ahlar-vahlarla heba oldu. Bir de Malatya gol atmaz mı?
Lig ikinciliği ve Şampiyonlar Ligi elemesi de riske giriyordu.
Gerçi Göztepe’nin öne geçen Beşiktaş önünde skoru dengelemesi, “Neden olmasın” dedirttiyse de” birinci yarıdaki manzara farklı bir galibiyetin gelmeyeceğinin sinyalini vermişti.
Halil, Arda durum buldularsa da atamadılar golü. Malatyaspor, stoperleri kimi vakit beşleyip kimi vakit altılayıp adeta duvar çekti.
Devreye 1-0 geride girilmiş, moraller bozulmuştu ki, Fatih Terim, son 45 dakikaya şok değişikliklerle girdi.
Birinci yarı sıfır katkı sağlayan, üstelik golde kademeye giremeyen Yedlin yerini Şener’e, yorulan Arda Kerem’e, bırakıyor, Emre Akbaba da ıslıklarla formasını Mustafa Muhammed’e teslim ediyordu.
Sanki Galatasaray’ın maça başlaması gereken 11 bu muydu dendi düdükle birlikte. Zira Şener birinci yarıda Yedlin’in yapamadığını yapıyor bindiriyor, Kerem rakip defansın istikrarını bozuyordu.
Halil’le skorun dengelenmesi, akabinde Babel’in usta işi golü umut ateşini yakmıştı,4., 5. gol gelir mi denirken, tıpkı dakikalarda Beşiktaş da galibiyeti bulacak ve yeniden moraller gidecekti Aslantepe’de!
Üstelik bu kere Malatyaspor kalecisi ve savunmanın yere yatıp kalmak bilmeyen anlayışı da oyunu kilitliyordu. Malatya anlaşılan o ki, ‘Yenilirim, fakat fark yemem’ diye alana çıkmıştı. Skor 2-1 de kilitlenince Fatih Terim evvel Ömer Bayram sonra Oğulcan kozlarını oynadı, bu kısımda durumlar buldular, fakat çerçeveyi bulamadılar. Malatya da oyunu uygunca yavaşlattı en az 10 dakikalık uzatma beklenirken gösterilen altı dakika yalnızca farkı 2’ye taşıyacak, ancak Galatasaray’a 5-1’i getirmeyecekti. Son düdükle Galatasaray lig ikincisi; Beşiktaş da averajla şampiyon olmuştu.
Aslında şampiyonluk Malatya maçında kaçmadı. Zira Malatya’ya bu kadar gol atarsınız! Fazlası zor!
Şayet bir şeyler irdelenecekse ligin ikinci yarısındaki kayıp puanlarla geçen haftaki Denizli maçında kaçan penaltı ve o maçtaki fırsatlara yanmalılar! İlla ki, “Niye şampiyon olamadık” diyecekse Galatasaray. Şayet. Emre Akbaba salı gecesi o penaltıyı atsa, Denizli’de 6-7 gollü galibiyet gelse bu akşam çok şey değişirdi inanın!
Ancak, lig ikincisi Galatasaray bu soruyu sormamalı. Bence “Lig ikinciliğini kazandık..” demeliler.
Zira ligin bitimine 6 hafta toplanan puanla bu günkü puanları ortasında dünyalar kadar fark var!
O yüzden bu kadro ve Fatih Terim alkışlanmalı!