Her sonucun farklı tezahür edeceği bir geceydi; yazgı maçları oynandı.
Beşiktaş, Galatasaray, Fenerbahçe de Ankaragücü’ne konuk oluyordu.
İki taraf için de gözlerin alanda, kulakların ‘öteki’ mahalleye çevrildiği dakikalara tanıklık ettik.
Aşikâr ki Beşiktaş, Türk Telekom Ali Sami Yen’e kazanmak için gelmemişti. ‘1 puan’ yeterli puan diye düşünmüş olmalılar. Gerçi Cenk ve Aboubakar’sızlık da tahminen Kara Kartal’ın bu tercihinde rol oynamıştı.
Kelamın özü, ‘Galatasaray’ bırakmam derken, Beşiktaş, yönetim eder görüntüdeydi.
Aslında birinci dakikalar çok süratliydi. Örneğin kazanılan hür atışta Welinton’ın meyyit toptan rakip ağlara gönderdiği topun ofsayta takılışı, sonrasında tekrar bir öbür ofsayt tartışmasının yapıldığı topta Babel’in golü, çabucak akabinde Beşiktaş’ın VAR uyarısı ile aldığı penaltı ve devrenin sonlarında bir penaltı daha.
Bu konumları çıkarırsak, coşşkuluydu konut sahibi; kazanmayı çok istiyorlardı aşikâr ki. Galatasaray’ın Taylan’ın idaresinde Gedson’la oyunu hızlandırma uğraşı dikkat çekti. Sağ kenarda Yedlin’in, berbatın uygunu oyunu hamlesi hareketlendirse de savunmaya itimat vermedi. Son haftaların kurtarıcısı Emre Akbaba bilhassa birinci yarıda biraz da geriye oynadığından ön tarafta gözükmedi, fakat vakit zaman Ghezzal’ın güzel kapatılmasına yardım etti vakit zaman geriye gelerek.
Buna karşılık Beşiktaş’ta Atiba Atiba üzere değildi. Josef 2 kişilik oynamasa o bölge çok erken dağılacaktı. Yeniden Gökhan Töre, güçlü stoperler ortasında kayboldu. İleride top tutamadılar, zira Larin de çizgiye, daha doğrusu art direğe ağırlaştı. Ghezzal da durunca üretkenlik bitti.
Birinci 45 dakikadaki bu imgenin ardınadn Galatasaray 2. yarıya bir adım önde başlamıştı güya. Topu rakip yarı alana taşıyorlar, lakin sonuç alamıyorlardı ki, Onyekuru-Kerem, Falcao-Mustafa, Emre Akbaba-Emre Kılınç, Babel-Arda değişiklikleri geldi.
Güya format atılmıştı gruba.
Sağlı, sollu akınlar derken Emre’nin estetik pasını Arda Turan, Atletico Madrid günlerindeki üzere ağlara yolluyor maçı koparıyordu. Sonrasında Galatasaray ikili averajı getirecek 4. golü, Beşiktaş da farkı 1’e indirip ikili averaj puanını kovaladı durdu. Galatasaray’ın konumları ‘ah vah’ dedirttti tribündeki yöneticilerle, TV’leri başındaki Galatasaraylılara.
Gelmedi averaj golü. Gelmediği üzere, Fenerbahçe Ankara’da kazanınca o 1 puan Galatasaray’ın Şampiyonlar Ligi hesabını da bozdu.
“Aklınız neredeydi be” sesleri de yankılandı sesleriyle son düdük çalacaktı.
Beşiktaş 7 maç sonra kaybetmiş, Galatasaray rövanşı almış, lakin averaj puanını fakat genel averaj düzeyine çekmişti.
Bir gerçek var ki tren Rize, Hatay üzere garip maçlarda kaçtı, Beşiktaş karşısında değil!
Gerçi futbol her türlü sonuca açık bir oyun olsa da, “Beyhude çırpınış..” sanıyorum Galatasaray’ın bu onurlu başkaldırışını özetliyor.