NBA’de bir olağan dönem vardır, bir playoff’lar vardır, bir de “gerçek sezon” vardır yani “NBA Finalleri.” Golden State Warriors ve Boston Celtics isimlerini NBA Finalleri’ne yazdırdıklarında üç aşağı beş üst herkes Golden State’in elini kolunu sallaya sallaya şampiyonluğa yürüyeceğini düşünüyordu. Bu kalabalığın içinde ben de vardım. Boston Celtics seride şu an 2-1 önde.
Aslında Boston Celtics’in bu serideki en büyük başarısı mümkün şampiyon olması değildir. Celtics’in en sıkıntı imtihanı aslnıda bu seride birinci maçı kazanmasıydı. Zira tam bir test maçıydı ve kaybetseydi seri farklı halde sirayet edecekti. Şu anda seri büsbütün ezberlerden uzak ne olabileceği meçhul vaziyet aldı. Buna “NBA’i özel kılan şey aslında budur” diyebilirsiniz yahut öteki misal telaffuzlar. Ancak şunun altını çizmek lazım; NBA’de hatta dünyadfa tüm kadro sporlarında grupların ve toplulukların “kazanma kültürü”ne sahip olup olmaması hakikaten belirleyici bir element. Zira Celtics buraların kadrosu, bunu kabul etmek gerekir.
Bu iki grubun NBA Finali’ne geliş hali çok emsal değil. Golden State, bence sahiden çok zorlanmadan tabir-i caizse elini kolunu sallaya sallaya NBA Finali’ne yürüdü. Gerçek manada sınanmadı. Kaybettikleri maçlara bakmak gerekirse bu playoff’larda biraz Golden State’in kendi düşük performansı yüzünden kaybedildiğini söyleyebiliriz. Ortada oluşan sakatlıklar ve geri dönüşler.
Boston Celtics’in bu dönem kıssası ve senaryosu büsbütün farklı. Dönemi bir kenara koyalım; sadece bu playoff’larda neredeyse görmedikleri şey, başlarına gelmeyen şey kalmadı. Çok önemli “nükleer güç”lere sahip grupları eleye eleye geldiler buralara. Sadece birinci çeşitte eledikleri Kevin Durant’lı Brooklyn Nets. Nets, bu dönem makûs bir yıl geçirmiş olabilir, grup mühendisliği ve oynadığı oyun da makûs olabilir ancak kağıt üzerinde zayıf bir kadro olduğunu argüman edebilir misiniz? Nets, Celtics’i eleseydi kimin için yılın süprizi olacaktı? Kimse için o yüzden birbirimizi kandırmayalım. Ligin tahminen de en değerli oyuncusu ve geçtiğimiz yılın şampiyonu Giannis Antetokounmpo’lu Milwaukee Bucks’ı durdurdular.
Boston’ın Miami serisi ise başlı başına bir öykü esasen. Öne geçtiler, geriye düştüler, 7inci maça kadar uzadı seri. Boston Celtics’in bu dönem ligin en yeterli savunma gruplarından biri olduğunu söylememiz gerekiyor lakin en az kendileri kadar savunmada direnç koyabilen Miami’nin olağan ritmini asla vermediler. Yani Boston savunması Kevin Durant’ı yedikten sonra, Giannis’i yuttuktan sonra geriye yalnızca Miami kalıyordu ki Miami’yi de her ne kadar seri yedinci maça kadar gitmiş olsa da Boston’ın oyunsal manada ağır basan taraf olduğunu söylememiz gerekiyor.
Zaten Boston’ın Golden State serisinden birinci maçı almasını bu yüzden takdir etmek gerekiyor ve altını çizmek gerekiyor. Zira oyunsal olarak maça el koyamadılar ve maç aslında bir bakıma Golden State’in istediği biçimde gidiyor üzere görünüyordu fakat bunun içinden de bir halde çıkmaya başladılar.
Boston’ın bu dönem en kıymetli özelliğinin inanılmaz temkinli oynuyor olması. Her an maçı kaybedeceklermişçesine oynuyorlar bu onları daha az risk almaya ve daha önlemli oynamaya zorluyor. Golden State ise son 10 yıldır şöyle bir kimliği var maç içinde; “ya işte biraz takılalım, nasıl osla üçüncü çeyrekte çözeriz” İşte Boston Celtics bunu çok âlâ kıymetlendirdi ve eline aldığı maçı Golden State’e vermedi.
Bu iki kadro oyunsal manada büsbütün alakasız ekipler. Golden State, sürat ve ritim üzerinden üretken ve verimli olabilen bir kadro. Yani çarpım tablosu üzere. Birbirleriyle süratlice çarpılırlarsa bir anda sonucun artış kat sayısı değişiyor ve tuhaf istatistikler ortaya çıkıyor. Boston ise biraz daha toplama ve çıkarma tablosu üzere. Yanılgı hissesi daha düşük, yüksek patlama içeren istatiskler ortaya çıkarmayan lakin bir formda sonuca, hatta yanlışsız sonuca ulaşan bir oyun tarzı var. Boston’ın oyununun en değerli özelliliği Golden State üzere süratli ve tempolu oynamaya alışık ekiplerin oyun ritimlerini bozabiliyorlar. Bunu savunma manasında başardıkları üzere geri dönüşünde hamlede bitirici olabiliyorlar bir biçimde. Bugün Boston Celtics şampiyon olsa kimin MVP yani En Pahalı Oyuncu olacağı bile belirli değil. Bu aslında Celtics’in oyununu çok uygun tanımlayabilir.
Boston birinci maçı alarak çok büyük bir adımb atmış oldu seride. Keza bunu bugün çok net görebiliyoruz. Seride 2-1 öne geçti. Dördüncü maçı aldığı an 3-1 öne geçecek ki bu serinin bir manada kapısının kapanmaya başladığını işareti olur. Golden State’in ne yapıp edip dördüncü maçı alacağını düşünüyorum. Lakin dördüncü maçı Golden State alırsa seri 2-2’ye gelecek ve çok büyük ihtimalle beşinci maçı alan grup 6ıncı maçla birlikte şampiyon olacaktır. Bu serinin yedinci maça gideceğini düşnümüyorum. Seri 2-2’ye geldiği takdirde beşinci maçı alacak ekip bir bakıma şampiyonluğa uzanacaktır. Zira bu cins serilerde bir maç, bir ayak aslında serinin gidişatı için belirleyici çok büyük bir adıma haline gelebiliyor. Tıpkı serinin birinci maçı üzere.