Nisan 2021’de Liège’de oturan 30 yaşındaki Ihsane Jarfi son uğradığı gay bardan çıktıktan sonra ortadan kayboldu. İki hafta sonra çıplak vücudu bulundu, genç adam ölene dek dövülmüştü.
Dört adam tarafından işlenen bu katliam Belçika’da birinci homofobik cinayet olarak kayda geçti. İhsane’nin babası Hassan oğlu ismine Ihsane Jarfi Vakfı’nı kurdu, 2013’te ‘Ihsane Jarfi: Le Couloir du Deuil’ isimli bir kitap yazdı.
Fas kökenli Belçikalı direktör Nabil Ben Yadir bu trajik olayı gazetede okudu, çok etkilendi, sinema yapmaya karar verdi: “Genç adamın o gece yaşadıkları, maruz kaldığı aşağılama, azap beni çok sarstı. Yaşamımda birinci kere bir duruşmaya katıldım. Canavarlar fabrikasıyla karşılaştım, bu canavarların melek hızlı olabileceklerini gördüm”.
Cinayetten iki yıl sonra 2014’te dava açıldı. Yadir, bu trajik olayı üç başka kısım olarak anlatmayı seçti. Sinemanın birinci kısmında Brahim’i (Soufiane Chilah) izleriz ve tanırız. Otuz yaşındaki güzel, zeki, hassas Brahim, annesinin (Anne-Marie Loop) doğumgünü için ailesinin konutuna gelir. Tüm aile, komşular, annesinin arkadaşları kutlama için toplanmışlardır, canlı, enerjik bir atmosfer vardır. Yadir, kesintisiz uzun plan sekanslarla Brahim’i bize tanıtır.
Sonunda beş yıldır birlikte yaşadığı sevgilisi Thomas’yı ailesine tanıştıracaktır, gergindir, gözü kapıdadır. Kutlama tertipleri yapan kızkardeşi Monia (Mounya Boudiaf) son dakikaya kalan işlerden bunalmıştır. Vakit geçtikçe Brahim bu günün hakikat vakit olmadığını, ağabeyi Mehdi’nin (Salim Talbi) Thomas’nın meskene gelmesini engellediğini öğrenir. Mehdi’ye nazaran Brahim’in gay olması aile için büyük bir utançtır. Brahim üzgün, Kırgın bir halde oradan ayrılıp kente iner. Her vakit Thomas ile buluştukları gay barda sevgilisini arar. Bulamayınca sokağa çıkar, dört adamla yolu kesişir. Loic (Gianni Guettaf), Geoffroy (Vincent Overath), Milos (Serkan Sancak), Christophe (Lionel Maisin), Brahim’in cellatları olacaklardır.
Dört adam cep telefonlarıyla Brahim’e uyguladıkları şiddeti kaydederler. En iğrenç, taşkın aksiyonlar herkesin sahip olduğu, gündelik ömrün kesimine dönüşen bu küçük kamera kayıtlarıyla bayağılaşır, sıradanlaşır. Saldırganlar amatör oyunculardır.
Şiddet başta sözcüklerin, sözlerin eksikliğinden başlar. Aşağılayıcı kelamların, küfürlerin yerini fizikî şiddet alır. İkinci kısımda amatör oyuncular konuşup sineması çekerler, mizansen yoktur, doğaçlama vardır.
Bu fecî gece sona erer. Brahim’in çıplak vücudunu ortada bırakan katillerden melek yüzlü olan Loic’in gün doğarken meskene dönüşünü üçüncü kısımda izleriz. Gün içinde Loic ile Brahim’in yemek organizatörü kızkardeşi Monia’yla yolu kesişir. Şiddet yanı başımızdadır, en uygar sandığımız yerde bile şiddet vardır.
Yadir, gösterilmesi sıkıntı olanı başarmıştır. Şiddetin doruk noktası, dayanılması güç planlar, rahatsız edici, tiksindirici ayrıntılar birbirlerini izlerler. Çok şiddet içeren anlatımı bilhassa seçen Yadir “Bu cinayet hem homofobik hem de ırkçı, Brahim’in iki kimliği var, Arap kökeni ve cinsel tercihi. Sinemamda kimliği de anlatıyorum” diyor dördüncü sinemasını çeken Yadir (Barons/2009, La Marche/2014, Angle mort /2017).
Nabil Ben Yadir’in yönettiği, Soufiane Chilah, Gianni Guettaf, Vincent Overath, Lionel Maisin, Serkan Sancak, Anne-Marie Loop, Amid Chakir, Salim Talbi, Mounya Boudiaf’ın oynadığı, homofobiyi, ırkçılığı,, hoşgörüsüzlüğü, , toksik erkekliği, nefreti, insanlıktan çıkmayı, azınlığı, kimliği sorgulayan Animals (Hayvanlar/ 2022) bugün gösterime girdi.
