Avustralya’da yapılan bir araştırmada, erkeklerin toksik erkeklik normlarını aile alakalarından öğrenmediği tespit edildi.
Avustralya Federasyon Üniversitesi’nden sosyologlar George Van Doorn, Jacob Dye and Ma Regina de Gracia’nın yürüttüğü çalışma Personality and Individual Differences’ta yayımlandı.
Independent Türkçe’nin derlediği habere nazaran, araştırmada erkeğin çocukken babasıyla kurduğu bağlantının yetişkinlik periyodunda toksik erkeklik özelliklerine sahip olmasını belirleyip belirlemediği incelendi. Çalışmanın başyazarı Van Doorn, literatürdeki araştırmaların baba oğul bağlantılarını muhakkak bir devirde inceleyip, bu alakaların yetişkin bir erkeğin hayatına uzun süredeki tesirlerini göz önünde bulundurmadığını belirtti.
Araştırmaya çoğunluğu Avustralya’dan olmak üzere 18 ila 62 yaşlarında 188 erkek katıldı. İştirakçilerin niyet yapıları ve hayat tecrübeleri üç evrede incelendi. Birinci etapta toplumsal alakalar, bilhassa aile ve arkadaşlarla alakalar gözlemlendi. Bir sonraki kademede istismar ve aile içi problemlerin yer aldığı çocukluk devrindeki olumsuz tecrübeler incelendi. Üçüncü kısımdaysa iştirakçilerin hâkim erkeklik normlarına ne ölçüde katılıp katılmadığı incelendi.
ASIL ETKEN ARKADAŞ ETRAFI
Çalışma sonucunda baba oğul bağının hükümran eril telaffuzlara bağlılığı etkilemediği ortaya çıktı. Dahası, anne oğul ilgileri ve çocukluk devrindeki olumsuz tecrübelerin de bu mevzuda tesirli bir rol oynamadığı belirlendi.
Araştırmada, toksik erkeklik normlarına bağlılık geliştirilmesine neden olan asıl etkenin arkadaş etrafıyla kurulan alaka olduğu ortaya çıktı. Buna nazaran toksik erkeklik normlarına bağlılık arttıkça arkadaş sayısının ve kurulan arkadaşlıkların niteliğinin düştüğü gözlemlendi.
Van Doorn “Anneanneniz, halanız ya da iki erkek ve iki bayan tarafından yetiştirilmeniz bu durumda bir şey değiştirmiyor” dedi.
Araştırmada yer almayan lakin sonuçlara ait değerlendirmelerde bulunan Northern Colorado Üniversitesi’nden sosyolog Cliff Leek ise toksik erkeklik normlarının büyürken toplumsal tesirlerle öğrenildiğini söyledi.
Bilhassa cinsiyetlerin ayrıldığı spor kadroları ve sırf erkeklerin bulunduğu dernek ve topluluklar üzere oluşumların “gerçek erkekliğe” dair klişeleri sorgulamadan şahsa dayattığını belirtti.